اصل زيبايي گرايي و لزوم تـوجه بـه آن
اصل زيبايي گرايي و لزوم تـوجه بـه آن
همزمان با فرارسيدن روزهاي جواني و آشکار شدن زيباييهاي جواني، تمايل به خودآرايي نيز به طور طـبيعي در فـکر دخـتر نوجوان بيدار ميشود و آنان را شيفته آرايش و خودسازي ميکند. به عبارتي ديگر عوامل بـلوغ خـود بـه خود به دختر جوان طراوت و جمال طبيعي ميبخشد و از طرف ديگر، در باطن آن ها عـشق تـزيين و خـودآرايي ايجاد ميکند و به تجمل و جلوه گري علاقمندشان ميکند، اين علاقمندي به تجمل و جلوه گري گاه ممکن است باعث ايجاد خـطراتي نـه تنها براي دختران نوجوان باشد بلکه حتي ميتواند باعث تباهي يک جامعه نـيز بـشود. رهـبر انقلاب در اين زمينه ميفرمايند که :
« گرايش به سمت مد و تجمل گرايي و تازه طلبي و افراط در کار آرايش و نـمايش در مـقابل مـردان ، يکي از بزرگ ترين عوامل انحراف جامعه و انحراف زنان است . در مقابل اين هـا زنـان بايد مقاومت کنند (دفتر مقام معظم رهبري، ١٣٧٥: ١٢٨)
در اسلام تاکيد بر خودآرايي و تمايل به زيبايي نه تـنها طـرد شده نيست بلکه به نيکويي از آن ياد شده است ، اما در مورد تجمل گرايي و حـالت افـراطي آن زنان را از آن بازداشته است و اين تمايل به خـودآرايي و زيبـاسازي را فـقط در مقابل همسر سفارش نموده است . پيامبر اکـرم (ص ) مـي فرمايند: بهترين زنان شما زني است که بسيار با محبت باشد، عفيف و پاکدامن بـاشد، نـزد اقوامش عزيز و محترم باشد، بـا شـوهرش متواضع و فـروتن بـاشد، بـراي او خودآرايي و تبرّج داشته باشد و در برابر نـامحرم عـفيف باشد .
منبع: تربیت دختران در آئینه روایات معصومین (ع)، نویسنده : محمدرضا شمشیری
